pustoszeć — ndk III, pustoszećeje, pustoszećszał «stawać się pustym, wyludnionym; wyludniać się, opróżniać się» Pustoszeją ulice. Po przedstawieniu teatr powoli pustoszał … Słownik języka polskiego
opróżniać — ndk I, opróżniaćam, opróżniaćasz, opróżniaćają, opróżniaćaj, opróżniaćał, opróżniaćany opróżnić dk VIa, opróżniaćnię, opróżniaćnisz, opróżniaćnij, opróżniaćnił, opróżniaćniony «czynić próżnym, pustym; usuwać coś z czegoś, usuwać ludzi (np. z… … Słownik języka polskiego
pustoszenie — n I rzecz. od pustoszeć a. pustoszyć … Słownik języka polskiego
wyludniać — ndk I, wyludniaćam, wyludniaćasz, wyludniaćają, wyludniaćaj, wyludniaćał, wyludniaćany wyludnić dk VIa, wyludniaćnię, wyludniaćnisz, wyludniaćnij, wyludniaćnił, wyludniaćniony «czynić bezludnym, pustoszyć» Wojny i epidemie wyludniły kraj.… … Słownik języka polskiego
opróżniać się – opróżnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} stawać się pustym; pustoszeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Szklanki powoli opróżniały się. Przed Koluszkami przedział opróżnił się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
opustoszeć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}pustoszeć {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wyludniać się – wyludnić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} mieć coraz mniej mieszkańców, stawać się bezludnym; pustoszeć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wsie na północy się wyludniają. Po wojnie kraj wyludnił się. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień